Eurovision 2013 - Χορηγοί: οι απλήρωτοι, απολυμένοι από τα καταστήματα Metropolis

 

 

Σωματεία βάσης, εργατικές συνελεύσεις και συνδικαλιστές βάσης καλούν στη διαδήλωσή μας έξω από τον ελληνική Eurovision (18/2)

Έπειτα από το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, στο κάλεσμά μας για τη διαδήλωση  έξω από τον ελληνικό τελικό της Eurovisioon ανταποκρίθηκαν  και καλούν με κοινή τους ανακοίνωση Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις και  συνδικαλιστές Βάσης:

Eurovision 2013 - Χορηγοί: οι απλήρωτοι, απολυμένοι από τα καταστήματα Metropolis 

Οι στενές σχέσεις μεγαλοαφεντικών με αποβράσματα του lifestyle και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα καναλιών-κράτους είναι φαινόμενα γνωστά και συνηθισμένα. Ο νεόκοπος μεγαλοαστός επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής (ιδιοκτήτης του ομίλου MAD και της αλυσίδας καταστημάτων Metropolis) δεν αποτελεί εξαίρεση αυτού του κανόνα, αλλά ηχηρή επιβεβαίωσή του. 

Μέσα σε δύο χρόνια, από τον Ιούνιο του 2010 έως τον Ιούλιο του 2012, ο παραπάνω μεγαλοκαρχαρίας κατάφερε να κλείσει 13 καταστήματα της αλυσίδας Metropolis, με αποτέλεσμα να απολυθούν 180 εργαζόμενοι, εκ των οποίων περίπου οι μισοί μέχρι και αυτή τη στιγμή δεν έχουν λάβει ούτε ένα ευρώ από τα €600.000 (!) που τους οφείλονται συνολικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι το εν λόγω αφεντικό χρωστάει στο κράτος που τον προστατεύει περίπου €10.000.000. Και επειδή αυτού του είδους οι καρχαρίες δεν σταματούν εκεί, έβαλε και την επιχείρηση στο άρθρο 99, εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους σε μια ιδιότυπη ομηρία. Ο Α. Κουρής έχει άλλωστε βεβαρημένο μητρώο κακοδιαχείρισης επιχειρήσεων (και στον όμιλο MAD οι εργαζόμενοι ήταν για πολλούς μήνες απλήρωτοι), καθώς και μία δικαστική απόφαση που τον καταδικάζει σε 27 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή και χρηματικό πρόστιμο €7.800. 

Αυτό το τελευταίο, βέβαια, δεν θα είχε συμβεί αν οι εργαζόμενοι (νυν απολυμένοι) των Metropolis δεν επιδείκνυαν αξιοθαύμαστη επιμονή και μαχητικότητα στον πολύμηνο αγώνα που κάνουν για να δικαιωθούν. Από την πρώτη στιγμή, μαζί με αλληλέγγυους, πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πλήθος άλλων πολύμορφων δράσεων, αποφασισμένοι να μην αφήσουν το παραμικρό περιθώριο στον Α. Κουρή να ελιχθεί προκειμένου να μην καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις. 

Σε ένα τοπίο πλήρους σήψης και καταστρατήγησης κάθε έννοιας δικαιωμάτων των εργαζομένων, η απάντηση του κρατικού μηχανισμού στον αγώνα των εργαζομένων ήταν προκλητική: έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιήσει ως Δούρειο Ίππο ένα «εξαγώγιμο πολιτιστικό προϊόν» όπως είναι ο εγχώριος διαγωνισμός-έκτρωμα της Eurovision. Διαγωνισμός που αυτή τη φορά αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς η διοργάνωσή του γίνεται με απευθείας ανάθεση από την ΕΡΤ στον Α. Κουρή και το κανάλι MAD. Το Δημόσιο προσδοκά, μάλιστα, οφέλη από αυτή την ανάθεση, καθώς η συμφωνία προβλέπει ένα μέρος των κερδών να τα καρπωθεί η ΕΡΤ. 

Η κίνηση αυτή μας εξοργίζει και μας πεισμώνει ακόμη περισσότερο: ο εμπαιγμός μιας ολόκληρης κοινωνίας, που δοκιμάζεται καθημερινά εδώ και χρόνια, φτάνει σε εξευτελιστικά επίπεδα. Η πολυδάπανη «γιορτή» πρέπει να πραγματοποιηθεί με κάθε κόστος, μιας και μέσω αυτής παίρνει σάρκα και οστά, υποτίθεται, η εικόνα της «ανάπτυξης» στην οποία μπαίνει η χώρα. Η «ανάπτυξη», φυσικά, έχει προγραμματιστεί να περάσει στην κυριολεξία πάνω από εργαζομένους που αντιστέκονται ζητώντας το αυτονόητο: δεδουλευμένα και αποζημιώσεις που τους τα στερούν εδώ και ένα χρόνο, έξω από κάθε έννοια λογικής και «νομιμότητας». 

Για όλους αυτούς τους λόγους και για χίλιους ακόμα, δεν πρέπει να κάνουμε βήμα πίσω. Η στήριξή μας στους αγωνιζόμενους απολυμένους των Metropolis είναι δεδομένη και έμπρακτη. 

Κάλεσμα σε Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τον ελληνικό τελικό της Eurovision 

στο GAZI MUSIC HALL (Πειραιώς & Ιερά Οδός) 

ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, στις 7:30 μ.μ. 

Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης

 

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (Σ.Β.Ε.Ο.Δ.) / Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων του κλάδο του επισιτισμού (Σ.Σ.Μ) / Σωματείο Βάσης Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α) / Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ (Κατάληψη ΕΣΗΕΑ) / Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου & Τηλεόρασης (Συ.Βα.Τε.Κ.Τ.) / Συνέλευση Συνδικαλιστών Βάσης Λοιπών Επαγγελμάτων

 

 

ΒΙΟ.ΜΕ: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ???ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!

Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί
Εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε
Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα
κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο.
Τάσος Λειβαδίτης

"Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής αγωνιζόμαστε για να περάσει το εργοστάσιο από τα χέρια του κεφαλαίου στα χέρια των εργαζομένων!

Απλήρωτοι από το Μάιο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας με μεγάλα προβλήματα επιβίωσης αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε μια πολύ δυναμική επιχείρηση παραγωγής δομικών υλικών ζωντανή και τους εργαζόμενους με αξιοπρέπεια και με ανορθωμένο το ανάστημα απέναντι στη λαίλαπα του ξένου και του ντόπιου κεφαλαίου!

Αγωνιζόμαστε να κάνουμε πράξη ότι εμείς οι εργαζόμενοι μπορούμε χωρίς τα αφεντικά! Αγωνιζόμαστε να αποδείξουμε πως αν δε μπορούν αυτοί εμείς μπορούμε χωρίς αυτούς και θα το καταφέρουμε!"


 http://diakoptes.blogspot.gr/

Όπου ακούς ανομία, ανθρώπινο αίμα μυρίζει

 

Στις 20/12/2012, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Villa Amalias και συλλαμβάνουν 8 άτομα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 28/12, μπαίνουν στην ΑΣΟΕΕ, συλλαμβάνοντας ταυτόχρονα 17 μετανάστες. Στις 9/01/2013, εκκενώνουν και την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά πραγματοποιώντας 7 συλλήψεις. Είχε προηγηθεί γιγαντιαία επιχείρηση με ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, ελικόπτερα και ΕΚΑΜ ενάντια στην ανακατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί την ίδια μέρα στη Villa Amalias: 93 σύντροφοι/ισσες συνελήφθησαν. Στις 15/01/2013, στόχος γίνεται η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία δέχεται και αυτή την επίθεση του αστυνομικού στρατού. Τα ΕΚΑΜ έχουν γίνει πλέον συνηθισμένη εικόνα στους τηλεοπτικούς δέκτες.

Σε τι αφορούν όμως όλα αυτά μια συνέλευση εργατικών συλλογικοτήτων, σωματείων και συνδικαλιστών βάσης; -θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς.

*

“Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί και με άλλες ομάδες, μεταξύ των οποίων μαχητικά συνδικάτα που μπορούν να εμποδίσουν τα σχέδια της κυβέρνησης Σαμαρά για αντιδημοφιλείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις που ζητούν οι δανειστές της Ελλάδας.”

Ανώνυμος κυβερνητικός, στους New York Times¹ 

Η παραπάνω δήλωση κυβερνητικού στελέχους που «επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του» δημοσιεύθηκε στους NY Times ακριβώς ένα μήνα μετά την εκκένωση της Villa Amalias. Λίγες μέρες, άλλωστε, πριν από την εκκένωση, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε δώσει τον τόνο για ό,τι θα ακολουθούσε, αναφερόμενος τότε στις απεργίες και τις καταλήψεις στην τοπική αυτοδιοίκηση: «Είμαστε όμηροι 100 συνδικαλιστών τραμπούκων... Οι προνομιούχοι τρομοκρατούν γιατί χάνουν τα προνόμιά τους. Να είναι σίγουροι ότι θα τα χάσουν... Εμείς προχωράμε, και να θυμίσω κάτι που είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου: “Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες”...»². 

Την ώρα που γραφόταν αυτό το κείμενο, η τρικομματική κυβέρνηση αποφάσιζε την επιστράτευση των εργαζομένων στο μετρό, ώστε να σπάσει η απεργία τους που κρατούσε μέρες. Μας έβγαλε έτσι από τον κόπο να εξηγήσουμε περαιτέρω γιατί ότι οι παραπάνω δηλώσεις σημαίνουν απλά, λιτά και κατανοητά ότι η ρητορική περί «ανομίας» -που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τον υπουργό ΠροΠο Δένδια- αφορά όχι μόνο καταληψίες, μικροπωλητές και αναρχικούς, αλλά οποιονδήποτε τολμά να διαφωνεί με τις «οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις που ζητούν οι δανειστές της Ελλάδας». «Ο νόμος θα εφαρμοστεί», δήλωσε εμφατικά ο υπουργός Ανάπτυξης Χατζηδάκης αναφορικά με την επιστράτευση στο μετρό. 

Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να παραθέσουμε άλλα αποφθέγματα ή παραδείγματα για να γίνει κατανοητή η στρατηγική της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Από την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου το 2010 μέχρι και σήμερα, η επίθεση στην εργατική τάξη και την κοινωνία είναι συνολική και ανηλεής. Όλο και περισσότερος κόσμος τρέφεται από τα σκουπίδια, οι αυτοκτονίες πλέον δεν αναφέρονται καν στα δελτία ειδήσεων, οι άστεγοι δεν κινούν πια βλέμματα περιέργειας, βασικά αγαθά έχουν γίνει είδη πολυτελείας, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών χτίστηκαν και συνεχίζουν να χτίζονται, μετανάστες μαχαιρώνονται, ξυλοκοπούνται και δολοφονούνται³ καθημερινά από αποθρασυμένους φασίστες, κακοποιημένες κοπέλες που εξαναγκάζονται σε πορνεία διαπομπεύονται χωρίς έλεος από υπουργούς και ΜΜΕ. Η ανεργία αυξάνεται με δραματικούς ρυθμούς, ο εργασιακός μεσαίωνας επιβάλλεται με μισθούς στα όρια της επιβίωσης και την κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και επιδομάτων, η επισφάλεια και η «μαύρη» εργασία γίνονται κανόνας ενώ οι συντάξεις σε λίγο καιρό θα αποτελούν μία μακρινή ανάμνηση... 

Απέναντι σε αυτόν τον ορυμαγδό η πολυπόθητη για τους κρατούντες κοινωνική συναίνεση έχει για τα καλά διαρραγεί. Την επίφαση διαλόγου με την κοινωνία έχει αντικαταστήσει ένα κράτος έκτακτης ανάγκης. Η «τάξη και η ασφάλεια» πλανώνται σαν πέλεκυς πάνω από τα κεφάλια όσων πια περισσεύουν από την καπιταλιστική μηχανή, όσων τολμάνε και ονειρεύονται έναν κόσμο έξω από το πλαίσιο νομιμότητας που γίνεται λάστιχο κατά το δοκούν από το συγκεκριμένο καθεστώς - όσων εν τέλει τολμάνε να κουνηθούν. 

Το έδαφος στρώνεται συστηματικά μέσα από τα ΜΜΕ, όπου φερέφωνα και έμμισθοι κονδυλοφόροι γρυλίζουν ενάντια σε απεργούς που εμποδίζουν την «ομαλή» καπιταλιστική ροή, σε «βολεμένους» συνδικαλιστές, σε ολόκληρους τομείς εργαζομένων, όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι, σε «άνομους» αντιεξουσιαστές, σε μετανάστες που «βρωμίζουν την πόλη», σε οροθετικές ιερόδουλες, στους κατοίκους της Χαλκιδικής που εναντιώνονται στη λεηλασία της περιοχής τους, σε οτιδήποτε εν τέλει δεν συνάδει με τον μονόδρομο των μνημονίων και της κοινωνικής φτωχοποίησης. Και πώς να μην το κάνουν, άραγε, οι διάφοροι Μπόμπολες, Αλαφούζοι, Βαρδινογιάννηδες, Αναστασιάδηδες κ.α., όταν αποτελούν συστατικό κομμάτι της αστικής τάξης, όταν σε αγαστή συνεργασία με το κράτος ευνοούνται εξόφθαλμα, με ρυθμούς fast track και κάτω από το τραπέζι, τα συμφέροντά τους; Το να αριθμήσουμε τα σκάνδαλα στα οποία είναι αναμεμειγμένοι οι ως άνω επιφανείς μιντιάρχες είναι περιττό. Τα ΜΜΕ τους, λοιπόν, με μπροστάρηδες τα πρόθυμα τσιράκια τους, είναι αυτά που αναλαμβάνουν να υπνωτίσουν την κοινή γνώμη, να την πείσουν για την «πάταξη της ανομίας».

Η αρχή έγινε με τους μετανάστες και την προκλητικά ονομαζόμενη αστυνομική επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Όπως διαβάζουμε στα δημοσιευμένα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ, μέχρι τις 25/01/2013 είχαν προσαχθεί 73.100 μετανάστες, εκ των οποίων μόλις 4.352 δεν είχαν χαρτιά. Προσθέτοντας στα παραπάνω το συγκλονιστικό νούμερο των 59 συλλήψεων (μεταναστών και Ελλήνων) για άλλα αδικήματα όπως «κατοχή λαθραίων τσιγάρων, παρακώλυση κυκλοφορίας οχημάτων σε φωτεινούς σηματοδότες, παροχή καταλύματος σε μεγάλο αριθμό ατόμων και διευκόλυνση της παραμονής τους», γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι εφαρμόζεται ένα κυβερνητικά σχεδιασμένο κοινωνικό πογκρόμ με οδηγό την απόδοση συλλογικής ευθύνης. Η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών επί υπουργίας Λοβέρδου και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών επί Χρυσοχοΐδη σηματοδότησαν τη μετατόπιση της κρατικής πολιτικής προς την άκρα δεξιά και την υιοθέτηση της ατζέντας των, άρτι αφιχθέντων στην πολιτική σκηνή, νεοναζί της Χρυσής Αυγής. 

Τα φασιστικά αυτά καθάρματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά το μακρύ χέρι του κράτους, ένας παρακρατικός μηχανισμός που σκοπό έχει τη διάσπαση της εργατικής τάξης, την ανακατεύθυνση της κοινωνικής οργής από τον συρφετό της πολιτικής και αστικής τάξης σε κομμάτια της δικής μας τάξης, όπως οι μετανάστες. Η «αντισυστημικότητά» τους περιορίζεται στο κυνήγι και το μαχαίρωμα ανυπεράσπιστων μεταναστών, στην εναντίωση σε απεργιακούς αγώνες⁴ και στη λασπολόγηση ριζοσπαστικών πολιτικών κομματιών, από την αντιεξουσία/αναρχία μέχρι την αριστερά. Όταν όμως πρόκειται να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εφοπλιστών⁵ ή «να πάρουν θέση» αναφορικά με διωκόμενους συνδικαλιστές και εργαζόμενους (όπως αυτοί του μετρό),⁶ τότε τα παλικάρια με τα μούσκουλα βγαίνουν από το καβούκι του «αντισυστημικού» και σαν πραγματικοί γυμνοσάλιαγκες γίνονται κολαούζοι του συστήματος, του κράτους και του κεφαλαίου. 

Στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου, όπου στεγάζονται και οι καταλήψεις που δέχτηκαν την επίθεση του κράτους, παίζεται εδώ και καιρό ένα σημαντικό παιχνίδι. Η φτωχοποίηση και η υποβάθμιση αυτών των περιοχών δίνει την ευκαιρία σε μεγαλοκατασκευαστές, ντόπιους και μη, να υφαρπάξουν με ευτελή ποσά ολόκληρα τετράγωνα. Ο «πολύς» δήμαρχος Αθηναίων Καμίνης έχει και αυτός τα συμφέροντά του. «Πέρα από τις δράσεις υπό άμεση χρηματοδότηση, στόχος είναι η Αθήνα να ενισχυθεί με πόρους και δομές μητροπολιτικού χαρακτήρα, ώστε να ωριμάσει προς υλοποίηση ένα 10ετές Αναπτυξιακό Πρόγραμμα και να επιτευχθεί η χρηματοδότηση της Πρωτεύουσας, απευθείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με πόρους ύψους €1,5 δις για την επόμενη προγραμματική περίοδο του ΕΣΠΑ (2014-2020)», δήλωνε πριν από 6 μήνες. 

Αφού, λοιπόν, επί χρόνια οι νεοναζί χρυσαυγίτες έκαναν τη βρώμικη δουλειά του κράτους, με αφετηρία τον Άγιο Παντελεήμονα, ήρθε η ώρα το τελευταίο να δείξει την πυγμή του, να έρθει ως το πριγκιπόπουλο πάνω στις μηχανές των ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ και, με τη συμβολή των ΜΑΤ-ΕΚΑΜ, να προσφέρει ασφάλεια στην πριγκίπισσα κοινωνία, αφού πρώτα έχει λεηλατήσει βάναυσα το σώμα της. Και όταν το κράτος αναλαμβάνει, το παρακράτος κυκλοφορεί στη σκιά, μέχρις ότου χρειαστεί να ξαναβγεί στην πρώτη γραμμή. Μέχρι τα επόμενα μέτρα, που δεν είναι μακριά και που οι Στουρνάρες του πολιτικού συστήματος διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι «είναι για καλό μας», για την Ανάπτυξη, ρε γαμώτο! 

Στην πρώτη γραμμή της αντίστασης σε αυτά τα σχέδια κράτουςπαρακράτους έστεκαν οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι στην περιοχή. Σε καιρούς που η ιδιώτευση, ο καταναλωτισμός, η επίδειξη νεοπλουτισμού στα σκυλάδικα και τα μπουζούκια, το lifestyle των Κωστόπουλων και των Λυμπέρηδων, το κιτς και η αποθέωση της μικροαστικής «κουλτούρας» και της αστικής ηθικής κυριαρχούσαν, οι καταλήψεις έστεκαν απελευθερωμένες από αυτόν τον «πολιτισμό». Έστεκαν απελευθερωμένες από το καπιταλιστικό τρίπτυχο «Δούλεψε-Κατανάλωσε-Πέθανε». Και μαζί τους απελευθερώθηκαν χιλιάδες άτομα που έμαθαν τι πάει να πει αντιεμπορευματικότητα στη δημιουργία, αλληλεγγύη στις κοινωνικές σχέσεις, συναίνεση στη λήψη αποφάσεων, οριζοντιότητα στις πολιτικές σχέσεις, αντίσταση στην καπιταλιστική καθημερινότητα, αντιφασισμός στην πράξη, δημιουργία ενός κόσμου αλλιώτικου, μέσα σε έναν κόσμο ψευδαισθήσεων και καπιταλιστικών ονειρώξεων. 

Αυτές τις αξίες υιοθετούμε κι εμείς ως εργαζόμενοι/ες και άνεργοι/ες, ως επισφαλείς, ανασφάλιστοι, «μαύροι» και περιστασιακά εργαζόμενοι, ως μαχόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης. Πολλοί και πολλές από εμάς ήταν ζωτικά στοιχεία αυτών των καταλήψεων. Αλλά, και όσοι ή όσες δεν ήταν, μοιράζονταν και μοιράζονται κοινές αγωνίες, κοινή διάθεση για αγώνα, κοινή διάθεση για ζωή. Στους εργατικούς αγώνες σταθήκαμε δίπλα-δίπλα με τους «άνομους» των καταλήψεων, στις απεργίες πλαισιώσαμε από κοινού τα μπλοκ των σωματείων βάσης και των εργατικών συνελεύσεων, στις μάχες με τις δυνάμεις καταστολής βρεθήκαμε στο ίδιο οδόφραγμα, και στην ιδεολογική πάλη ενάντια στα αφεντικά και τα φερέφωνά τους μοιραστήκαμε πολλές φορές κοινό πολιτικό λόγο. Οι «άνομοι» καταληψίες δεν είναι εχθρός της εργατικής τάξης- αντίθετα, είναι μέρος της, εργαζόμενοι και άνεργοι, μέρος του αγώνα ενάντια στην συνεχιζόμενη κοινωνική λεηλασία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο σημαδεύουν τις καταλήψεις: γιατί στοχεύουν στα μυαλά μας, στα μυαλά όλων των εκμεταλλευμένων. 

Η κρατική καταστολή των καταλήψεων θα μας βρει απέναντί της. Η απάντηση στην επίθεση στους αυτοοργανωμένους χώρους είναι υπόθεση όλων μας, όχι μόνο των συντρόφων/ισσών που τις διαχειρίζονται αλλά όλων των καταπιεσμένων, όλων αυτών που νιώθουν ότι βάλλονται από το κράτος και το κεφάλαιο.

*

“Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε νέους νόμους ή να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις, όταν οι νόμοι παραβιάζονται; Είναι καιρός να βάλουμε το σπίτι μας σε τάξη.”

Ο ίδιος ανώνυμος κυβερνητικός, στους NY Times 

Στην «τάξη» που ονειρεύονται,

αντιπαραθέτουμε

τα συμφέροντα της δικής μας τάξης, της εργατικής.

Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης

-Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (Σ.Β.Ε.Ο.Δ.)

 -Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (Σ.Σ.Μ)

 -Σωματείο Βάσης Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α) 
-Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ (Κατάληψη ΕΣΗΕΑ)

 -Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου & Τηλεόρασης (Συ.Βα.Τε.Κ.Τ.) -Πρωτοβουλία εργαζομένων στους χώρους του μετρό “Ταξικό Μέτωπο” 

-Συνέλευση Συνδικαλιστών Βάσης Λοιπών Επαγγελμάτων 

• 1 Βλ. https://www.nytimes.com/2013/01/21/world/europe/bomb-attacks-in-greece-raise-fear-of-revived-radicalism.html?pagewanted=all.

•  2 « “Τρομοκράτες” κατά τον Αντ. Σαμαρά η ΠΟΕ-ΟΤΑ» (http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=737137).

•  3 Στις 17/01/2013, ο Σεχτζάτ Λουκμάν δολοφονήθηκε την ώρα που πήγαινε με το ποδήλατό του στη δουλειά του (http://www.left.gr/article.php?id=21473).

•  4 Χρυσή Αυγή Μαγνησίας: «Η πρόταση της Ελληνικής Χαλυβουργίας προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά. Ασφαλώς, είναι απολύτως δυσάρεστο να μειώνονται οι αποδοχές των εργαζομένων, ωστόσο το περιορισμένο χρονικό διάστημα ισχύος του πενταώρου αποδεικνύει ότι η εργοδοσία δεν επιθυμεί να προβεί σε απολύσεις» (http://www.zougla.gr/blog/article/572621).

•  5 «Κατά της φορολόγησης των εφοπλιστών η Χρυσή Αυγή» (http://tvxs.gr/news/ellada/kata-tis-forologisis-ton-efopliston-i-xrysi-aygi).

• 6 «“Πλάτη βάζει” η Χρυσή Αυγή στην κυβέρνηση για την απεργία του Μετρό» (http://alterthess.gr/content/plati-bazei-i-xrysi-aygi-stin-kybernisi-gia-tin-apergia-toy-metro).

• 7 Βλ. http://www.cityofathens.gr/node/20284.

Προβολή Ντοκιμαντέρ για τον αγώνα των Εργαζομένων στη Βιο.Με.

Προβολή Ντοκιμαντέρ για τον αγώνα των Εργαζομένων στη Βιο.Με. και ενημέρωση από εργαζόμενους του εργοστασίου.

Τετάρτη 30 Γενάρη στις 19.00 στο κατειλημμένο θέατρο "Εμπρός".
Ρήγα Παλαμήδου 2, Ψυρρή.

Διοργάνωση:
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου
Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κιν/φου-Τηλ/σης - Διακόπτες
Συνέλευση Συνδικαλιστών Βάσης Λοιπών Επαγγελμάτων
Πρωτοβουλία Εργαζομένων Μετρό

Καταγγελία από το Σωματείο Βάσης Ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων για την βίαιη προσαγωγή μέλους του ΔΣ του Σωματείου στην οδό Ακαδημίας

 Λάβαμε από ΣΩματείο Βάσης Ανέργων & επισφαλώς εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α.) & αναδημοσιεύουμε:

Στις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου 12 Ιανουαρίου 2013, κι ενώ ο συνάδελφος Κ. Α., μέλος του ΔΣ του ΣΩΒΑ, περπατούσε στην οδό Ακαδημίας μεταξύ Χ. Τρικούπη και Ζ. Πηγής, κυκλώθηκε από ομάδα αστυνομικών ΔΕΛΤΑ, που απρόκλητα τον έριξαν κάτω κι άρχισαν να τον κακοποιούν.

Το περιστατικό έγινε αντιληπτό από συναδέλφους του ΣΥΒΧΑ που ειδοποίησαν το σωματείο μας. Στο τηλέφωνό του απάντησαν αστυνομικοί λέγοντας ότι τον «περιποιούνται». Στη συνέχεια, τον συνάδελφο Κ.Α. παρέλαβε περιπολικό και σύμφωνα με πληροφορίες  έχει μεταφερθεί στο Μεταγωγών.

Καταγγέλλουμε την απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας και τη βίαιη προσαγωγή του συναδέλφου μας. Καλούμε όλα τα αδελφά ταξικά σωματεία να συμπαρασταθούν. Απαιτούμε να σταματήσει κάθε βιαιοπραγία της αστυνομίας σε βάρος του Κ.Α. και να αφεθεί αμέσως ελεύθερος.

Ο πρόεδρος, το ΔΣ και μέλη του ΣΩΒΑ

12 Ιανουαρίου 2013

ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ: Πορεία Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις 12/01/13

freedom...villa.

To video για τις  

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS δημιουργήθηκε από την ομάδα "Διακόπτες".

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS

Η ΒΙΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΕΙΣ 

 

 

Την Πέμπτη 20 Δεκέμβρη δυνάμεις καταστολής εισέβαλαν στη Βίλλα Αμαλίας μετά από ανώνυμη καταγγελία του Αντώνη Σαμαρά. Πρόσχημα της αστυνομικής επιχείρησης ήταν η κατοχή και διακίνηση όπλων και ναρκωτικών . Μετά την ενδελεχή έρευνα των αστυνομικών οργάνων, όντως βρέθηκε η γιγαντιαία ποσότητα των 250 ml πετρελαίου θέρμανσης ( το οποίο και θα χρησιμοποιείτο για την κατασκευή 1600 μολότωφ ) καθώς και ένα τσιγάρο μερακλίδικο .

Μετά από πενθήμερη κράτηση οι οκτώ σύντροφοι και συντρόφισσες που συνελήφθησαν μέσα στη villa αφέθηκαν ελεύθεροι οι πέντε από αυτούς με περιοριστικούς όρους .

Παράλληλα με την εισβολή της αστυνομίας και τις κρατήσεις, τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης εξαπέλυσαν έναν οχετό χυδαιότητας με χαρακτηρισμούς όπως βίλλα ανομίας  και βίλλα μολότοφ .

Η πραγματικότητα όμως για όλους εμάς που βρεθήκαμε μέσα στο μεγάλο σπίτι στα 23 χρόνια της κατάληψης ( και είμαστε πάρα πολλοί ) είναι ότι η βίλλα  είναι ένας ελεύθερος κοινωνικός χώρος , ένας χώρος που έχει στεγάσει και στεγάζει μουσικά συγκροτήματα, θεατρικές και κινηματογραφικές ομάδες, μαθήματα αυτομόρφωσης, βιβλιοπαρουσιάσεις, ποιητικές βραδιές, παιδικό στέκι, τυπογραφείο και πολλά άλλα που είναι δύσκολο να τα θυμηθείς όλα . Ακόμα χειρότερο όμως για κρατικούς και παρακρατικούς τραμπούκους, είναι προμαχώνας αντίστασης στη φασιστική χλαπαταγή που έχει ξεχυθεί μέσα στην πόλη .

Αυτό που έγινε ξεκάθαρο είναι ότι δυνητικά όλοι είμαστε ύποπτοι, όσοι στο μπαλκόνι τους έχουν άδεια μπουκάλια μπύρας, όσοι στο ντουλάπι τους έχουν ml εύφλεκτων υλών και ακόμα χειρότερα όσοι μέσα στο μυαλό τους έχουν παράξενες ιδέες για μια ελεύθερη κοινωνία .

Αυτό που διώκεται δεν είναι απλά ένας κατειλημμένος χώρος ή και όλοι οι χώροι ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης ιδεών, αλλά και η ίδια η ιδέα της ελευθερίας αυτής καθ' αυτής.

Αυτό που μάς αναλογεί σε μια κοινωνία που εκφασίζεται, μέσα σε μια πραγματικότητα που μέρα με τη μέρα γίνεται πιο σκοτεινή,    είναι να υπερασπιζόμαστε τους χώρους συλλογικής ελευθερίας, ως  κομμάτι της ζωής    μας . Ο  αγώνας της βίλλας είναι δικός μας αγώνας.

Μέσα στη βίλλα βρεθήκαμε και εμείς, εκεί συζητήσαμε, εκεί δημιουργήσαμε  ΚΑΙ είμαστε και θα είμαστε ένα κομμάτι της βίλλας, στηρίξαμε και θα συνεχίζουμε να στηρίζουμε το μεγάλο σπίτι όπως μάς στήριξε και αυτό.

 

 

ΑΛΛHΛΕΓΓΥΗ  ΣΤΗ  ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ

 

 

 

Διακόπτες

ΣΥ.ΒΑ.ΤΕ.Κ.Τ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜOY

Την Κυριακή 25/11 η Ε.Τ.Ε.Κ.Τ. κάλεσε γενική ανοιχτή συνέλευση, που απευθυνόταν  σε όλο το φάσμα των συναδέλφων (αδειούχων και μη, μελών και μη), με σκοπό την προώθηση της νέας διασωματειακής πρότασης για άδειες εργασίας. Στόχος ήταν να στηριχθεί  η παραπάνω πρόταση με συλλογή υπογραφών από τους μη αδειούχους ώστε να γίνει δυνατή η είσοδος μεγαλύτερου αριθμού συναδέλφων στο σωματείο.
Εκτιμήσαμε, όχι μόνο εμείς, αλλά και η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στη συνέλευση  -  οι περισσότεροι χωρίς άδεια εργασίας άρα και μη μέλη της Ε.Τ.Ε.Κ.Τ. - την κίνησή της αυτή σα μια προσπάθεια συσπείρωσης όλων των συναδέλφων. Στηρίζουμε και θα συνεχίζουμε να στηρίζουμε κινήσεις συσπείρωσης του επαγγελματικού μας χώρου, παρ’ όλα αυτά πιστεύουμε ότι, τη συγκεκριμένη στιγμή ,το βασικό επιχείρημα της Ε.Τ.Ε.Κ.Τ. περί νομικής κατοχύρωσης των συμμετεχόντων στο σωματείο  είναι ελάσσονος σημασίας.

Το κράτος  τόσα χρόνια είχε το ρόλο του εγγυητή της συλλογικής σύμβασης εργασίας, μιας διαπραγμάτευσης μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών , και αυτή η σχέση έδινε κάποιο νόημα στη λογική της διαπραγμάτευσης μεταξύ σωματείου και κράτους. Από τη στιγμή που το κράτος επιτίθεται με νόμους  και καταλύει συλλογικές συμβάσεις , εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα χρόνων, αυτόματα παύει να είναι εγγυητής κάνοντας μας να πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή είναι μάταιη κάθε ελπίδα για άμεση και θεσμική διαπραγμάτευση μαζί του. Όπως  πιστεύουμε ότι κανένας υπουργός και κανένα κόμμα δεν πρόκειται να κατοχυρώσει την ύπαρξη  της  Σ.Σ.Ε. ,έτσι πιστεύουμε ότι και μια νομότυπη τακτική  δε θα έχει άμεσα αποτελέσματα αλλά και δε θα καταφέρει να αναπτύξει μια οραματική που γύρω από αυτή θα συσπειρώσει όλους τους συναδέλφους.

Μόνο ένα δυναμικό σωματείο, το οποίο υπάρχει μέσα στους χώρους δουλειάς και διεκδικεί, λειτουργεί με συμμετοχικές διαδικασίες, παίρνει συλλογικές αποφάσεις, εκπροσωπεί και εκπροσωπείται από το σύνολο των συναδέλφων μπορεί να δημιουργήσει μια καινούργια επαγγελματική πραγματικότητα, στην οποία θα λειτουργούμε με αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια. Απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγμάτωση της παραπάνω οραματικής είναι η συμμετοχή και  η συνδημιουργία από όλους τους συναδέλφους .                                                                                                           

Καλούμε την Ε.Τ.Ε.Κ.Τ. να οργανώσει καινούρια ανοιχτή συνέλευση στις αρχές του Γενάρη, όπως αποφασίστηκε από το σώμα της προηγούμενης συνέλευσης, με θέματα: 

1.  Tις πρακτικές που πρέπει να ακολουθηθούν ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα κανιβαλισμού μεταξύ αδειούχων και μη συναδέλφων ,    

2. Την συσπείρωση όλων των τεχνικών απέναντι στις καινούριες εργασιακές σχέσεις.

ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ-ΣΥΒΑΤΕΚΤ

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Προβολές ταινιών - αφιέρωμα από δουλειές του συναδέλφου Σπύρου Παπατριανταφύλλου

14 Δεκέμβρη στις 19:00 στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ

ΟΛΑ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ 

ΘΑ ΔΙΑΤΕΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ



 

Επαναπροσδιορίζοντας το μέλλον.

“κρίση” η : 1α. ξαφνική και βίαιη επιδείνωση μιας χρόνιας συνήθ. πάθησης, ή απλώς η απότομη και οξεία εμφάνιση συμπτωμάτων σε ένα έως τότε υγιές άτομο. 2α. κορύφωση μιας δύσκολης εξελικτικής πορείας με επιδείνωση όλων των αρνητικών φαινομένων, από το ξεπέρασμα της οποίας εξαρτάται η επιστροφή στη φυσιολογική κατάσταση.

“αλλαγή” η [alají] Ο29 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αλλάζω. 1α. μετάβαση από μια κατάσταση ή μορφή σε άλλη· μεταβολή.

H ερμηνεία των 2 προηγούμενων λέξεων από ένα λεξικό μας προδιαθέτει να επανατοποθετηθούμε απέναντι στην κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία 3 χρόνια. Η συλλογική εμπειρία μας έχει υποδείξει ότι δεν διαφαίνεται μια άμεση έξοδος από την κρίση και «επιστροφή στη φυσιολογική κατάσταση» , αλλά αντίθετα μια βαθιά αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας . Οπότε αν θελήσουμε να είμαστε συνεπείς πρέπει πια να αναφερόμαστε , όχι στον  όρο «κρίση» αλλά σε όρους όπως «αλλαγή» και  «μεταβολή» της κοινωνίας προς κάτι καινούριο , που δεν είμαστε σε  θέση ακόμα να γνωρίζουμε  ή να προβλέψουμε  στην τελική της μορφή. Παρόλα αυτά μας δίνεται η δυνατότητα να αναρωτηθούμε αν αυτή τη στιγμή μας δίνεται και σε εμάς , την εργατική τάξη , η ευκαιρία  για αλλαγή ώστε να  επηρεάσουμε με το πιο δυναμικό τρόπο αυτή την εξέλιξη.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σημαντικό γεγονός που από την  μια μας βάζει σε ένα εργατικό μεσαίωνα και ένα κράτος που ακυρώνει κάθε εργατικό κεκτημένο και συνδικαλιστικό αγώνα.

«οι ελάχιστοι μισθοί που ορίζονται από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας (ΕΓΣΣΕ) θα μειωθούν κατά 22% σε σύγκριση με το επίπεδο που ίσχυε την 1η Ιανουαρίου 2012. Για τους νέους (ηλικίας κάτω των 25), οι μισθοί που ορίζονται από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας θα μειωθούν κατά 32% χωρίς περιοριστικούς όρους» .                                                                                           Διατύπωση του «Μνημονίου Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής». Όμοια πρόβλεψη υπάρχει και στο «Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής». 

Το κράτος  τόσα χρόνια είχε το ρόλο του εγγυητή της συλλογικής σύμβασης εργασίας, μιας διαπραγμάτευσης μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών , και αυτή η σχέση έδινε κάποιο νόημα στην λογική της διαπραγμάτευσης μεταξύ σωματείου και κράτους. Από τη στιγμή που το κράτος με νόμους επιτίθεται και καταλύει , συλλογικές συμβάσεις , εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα χρόνων , αυτόματα παύει να είναι εγγυητής κάνοντας μας να πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή είναι μάταιη κάθε ελπίδα για άμεση και θεσμική διαπραγμάτευση μαζί του. Εμείς πια μονοί μας πρέπει να διεκδικήσουμε αυτό που μας  φαντάζει δίκαιο στην νέα  εργασιακή εποχή που βιώνουμε. Να επανακαθορίσουμε , τις νέες εργασιακές σχέσεις  με φόντο  όχι την καιροσκοπική  και πρόσκαιρη επιβίωση μας , αλλά τη δόμηση ενός νέου μοντέλου εργατικών διεκδικήσεων και μιας αλληλέγγυης κοινότητας των τεχνικών του κιν/φου και τηλεόρασης που θα μπορεί να στέκεται αυτόνομη στα πόδια της.

Είναι η στιγμή που δεν πρέπει να αποβλέπουμε σε  θεσμικές μαγικές λύσεις ή σε πεφωτισμένους σωτήρες αλλά  να κοιταχτούμε ,  να ανασυνταχτούμε και να αναζητήσουμε μια καινούρια προοπτική για  να  επαναπροσδιορίσουμε  την σχέση μας με την εργασία ....Να παρουμε τις ζωές μας στα χεριά μας.

Στην οραματική μας  αναπτύσσονται σχέσεις αλληλεγγύης  μεταξύ όλων των εργαζόμενων, αδειούχων και μη ,γηγενών και μεταναστών , ώστε συσπειρωμένοι παίρνοντας συλλογικές αποφάσεις  με κοινό αγώνα να δημιουργήσουμε μια κινηματογραφική κοινότητα , θέτοντας τους όρους και τρόπους εργασίας μας με γνώμονα τον καλύτερο δημιουργικό αποτέλεσμα μέσα στα ανθρώπινα όρια. Με δομές  από τη βάση ,  με συλλογική αυτονομία , με γνώσεις και εμπειρίες που μεταφέρονται από παλαιότερους σε νεότερους και αντίστροφα, με δυναμική προάσπιση των δικαιωμάτων μας.

 

Α. Δομές από τη βάση : H γενική συνέλευση των τεχνικών είναι το κεντρικό αποφασιστικό όργανο του σωματείου , η όποια είναι και υπεύθυνη για την εκτέλεση των αποφάσεων. Οι προτάσεις γίνονται από εισηγήσεις της συνέλευσης και από τις κλαδικές συνελεύσεις ,οι οποίες λειτουργούν παράλληλα και βοηθητικά ως προς την γενική συνέλευση ώστε να προετοιμάζονται τα θέματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.   Βασικά εργαλεία της γενικής  συνέλευσης , ως προς το τρόπο λήψεως αποφάσεων , είναι η ομοφωνία ή τουλάχιστον η συναίνεση. Με αυτό το τρόπο θα εξασφαλιστεί η αποδοχή και η πραγμάτωση των αποφάσεων από όλο το σώμα της συνέλευσης και δεν θα επιβάλλεται η γνώμη πλειοψηφίας στους υπόλοιπους. Μέσα και μόνο από αυτή τη ζύμωση θα χτιστουν σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης . Σκοπός της δομής αυτής από τη βάση είναι αφενός  η ισότιμη συμμετοχή όλων των συναδέλφων  και αφετέρου το αίσθημα συνευθύνης στην εκτέλεση των αποφάσεων της ,  έτσι ώστε όλοι να αντιλαμβάνονται το σωματείο σαν κτήμα τους και να μην μεταβιβάζεται η ευθύνη και οι πρωτοβουλίες σε  μεμονωμένα άτομα.

Β. Συμμετοχη στο Σωματείο : Ο διαχωρισμός των συναδέλφων σε αδειούχους και μη είναι  ένας διασπαστικός παράγοντας ως προς τη συνοχή και δυναμική του σωματείου και   αποκλείει τεχνικούς από τη συμμετοχή σε αυτό μετατρέποντας το  σε λέσχη προνομιούχων. Οι όροι  συμμετοχής στο σωματείο πρέπει να επανακαθοριστούν από το σώμα της γενικής συνέλευσης και όχι σε σχέση με  έναν εξωγενή παράγοντα (υπ.πο) που δίνει μια πιστοποίηση ασκήσεως επαγγέλματος. Πιο συγκεκριμένα η είσοδος στο σωματείο  θα μπορούσε να γίνεται μετά από πρόταση συγκεκριμένου αριθμού ήδη μελών του σωματείου .

Γ. Κοινός ασφαλιστικός φορέας: Η ύπαρξη διαφορετικών ασφαλιστικών φορέων  ανάμεσα στους εργαζόμενους λειτούργει και αυτός επίσης διασπαστικά  προωθώντας τον αθέμιτο ανταγωνισμό  που στην πραγματικότητα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των έκαστοτε εργοδοτών. Ιδανικό είναι να επιτευχτεί μια μαζική μετάβαση στον νόμιμο ασφαλιστικό φορέα από όσους περισσότερους συναδέλφους είναι δυνατό  , ώστε κάνεις να μην βρεθεί μονός του να διαπραγματεύεται με μια εταιρία για το αυτονόητο. Αυτή τη στιγμή αυτό δεν μπορεί να επιτευχτεί με έναν αποκλεισμό από το σωματείο όσων δεν μπορούν  μεταβούνε στον κοινό ασφαλιστικό φορέα (ΙΚΑ)  αλλά με άμεση πίεση στις εταιρίες παράγωγης ώστε να  διασφαλιστούν έτσι τα δικαιώματα των συναδέλφων.

Δ. Συνεταιρισμοι : Το μελλον του κινηματογραφου ταυτιζεται με  το μελλον των τεχνικων .Διαβλεποντας ότι η «κριση» αυτή δεν προκειται να περασει και πιο επισφαλής μέρες έρχονται στο μέλλον (λιγότερες δουλείες , μικρότερα μεροκάματα, ανασφάλιστη εργασία κ.α.) η ευθύνη για το αύριο μπορεί να περάσει στα χέρια μας με τη δημιουργία συνεταιρισμών τεχνικών ,μέσα από το ίδιο το σωματείο.

Για να γίνουν όλα τα παραπάνω πραγματικότητα χρειάζεται η συμμετοχή όλων μας σε σειρά συζητήσεων ώστε μέσα από την αλλαγή καταστατικού να δημιουργήσουμε ένα σωματείο σε μια καινούργια βάση.

Οι άμεσες παρεμβάσεις  σε χώρους εργασίας , η συμμέτοχη σε  κοινωνικούς αγώνες και οι δράσεις αλληλεγγύης θα καταστήσουν το σωματείο δυναμικό διεκδικητή και παράγοντα αλλαγής όχι μόνο της επαγγελματικής αλλά και της γενικότερης πραγματικότητας. 

ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ- ΣΥ.ΒΑ.ΤΕ.Κ.Τ.